Οι κίνδυνοι στο πόσιμο νερό είναι φυσικοί, χημικοί και μικροβιολογικοί κίνδυνοι. Οι φυσικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν την έκθεση σε θερμότητα και ακτινοβολία, οι χημικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν οργανικές ουσίες, τοξικά μέταλλα και τοξίνες και οι μικροβιολογικοί κίνδυνοι περιλαμβάνουν βακτήρια, παθογόνους ιούς και παράσιτα.
Αυτοί είναι κρίσιμοι παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα του νερού και αποτελούν απειλή για την ανθρώπινη υγεία. Συγκεκριμένα, οι μικροβιολογικοί κίνδυνοι είναι οι πιο επικίνδυνοι και δυσκολότεροι να βελτιωθούν. Επομένως, προκειμένου να προσδιοριστεί η μικροβιολογική ποιότητα του πόσιμου νερού, είναι απαραίτητο να ελέγχεται το νερό σε συχνές χρονικές περιόδους.
Οι κύριες φυσικές αναλύσεις στο νερό είναι:
Προσδιορισμός του χρώματος και της οσμής του νερού
Προσδιορισμός της γεύσης
Προσδιορισμός της τιμής του pH
Προσδιορισμός της τιμής ηλεκτρικής αγωγιμότητας
Προσδιορισμός της ιδιότητας οξειδώσεως
Προσδιορισμός υπολειμμάτων εξάτμισης
Οι κύριες χημικές αναλύσεις στο νερό έχουν ως εξής:
Προσδιορισμός της περιεκτικότητας σε αμμώνιο
Προσδιορισμός της περιεκτικότητας σε νιτρώδη
Προσδιορισμός της περιεκτικότητας σε θειικό άλας
Προσδιορισμός της περιεκτικότητας σε σίδηρο
Προσδιορισμός της ποσότητας χλωριδίου
Προσδιορισμός συνολικής περιεκτικότητας σε χλώριο
Βακτηριολογικές αναλύσεις
Οι τιμές ισχύουν από την άποψη των φυσικοχημικών ιδιοτήτων των νερών του Ινστιτούτου τουρκικής Προτύπων (ΜΣΕ), χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), τα αμερικανικά πρότυπα (EPA) και το γερμανικό πρότυπο (DIN) όροι είναι διαφορετικοί.
Δεν πρέπει να υπάρχουν χημικές ουσίες όπως το αρσενικό, το χρώμιο, το κάδμιο, ο υδράργυρος και το μόλυβδο, οι οποίες είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία. Εξάλλου, εκτός από το νιτρικό άλας, το βάριο, το αμμώνιο και το χλωρίδιο, τα ραδιενεργά υλικά δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις οριακές τιμές. Όλα αυτά είναι χημικά που βλάπτουν την ανθρώπινη υγεία. Ομοίως, η ταυτοποίηση αυτών των χημικών ουσιών αποτελεί ένδειξη για ορισμένους ρύπους που εμπλέκονται στο νερό.
Η σκληρότητα του νερού είναι το αποτέλεσμα της παρουσίας ιόντων όπως το ασβέστιο, ο σίδηρος, το μαγγάνιο και το μαγνήσιο που διαλύονται στο νερό. Τα μαγνήσιο και τα ιόντα ασβεστίου είναι πιο παρόντα στα φυσικά νερά. Το άθροισμα αυτών των ιόντων εκφράζεται επομένως ως η σκληρότητα του νερού.
